Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010






Ρίτα Αμπατζή (1903-1970)
(σύντομο βιογραφικό στο τέλος της ανάρτησης)


Το μπαλκονάκι (1937)
σύνθεση Σ. Παντελίδη, τραγούδι Ρίτα Αμπατζή
βιολί Δ. Σέμσης


Σ΄αυτό το μπαλκονάκι που βγαίνεις το πρωί
να πέσει, να γκρεμίσει μ΄εσένανε μαζί.

Χίλιες φορές να πέσεις, κομμάτια να γινείς,
να γλύτων΄από σένα, να μη με τυραννείς.

Εσύ στο μπαλκονάκι που βγαίνεις και γελάς
και μένα την καρδιά μου φαρμάκια την κερνάς.

Αυτή την ομορφιά σου, κυρά μου, να χαρείς,
στην κάμαρά σου μέσα να κάτσεις να κλειστείς.

Σ΄αυτό το μπαλκονάκι μην ξαναβγαίνεις πιά
γιατί όταν σε βλέπω μου καίεις την καρδιά


ΠΡΟΣΟΧΗ! Για να ακούσετε το τραγούδι κάντε κλικ στο παρακάτω länk. Μόλις ανοίξει η σελίδα του snips, θα δείτε ένα μικρότερο παράθυρο Windows Media Player. Πηγαίνετε το βελάκι στο ja και μετά, πατείστε το download δίπλα στο πράσινο βέλος.




Γιατί η επιλογή αυτού του τραγουδιού
και όχι ενός πιό σύγχρονου;

Αρκετά δύσκολο να εξηγηθεί, ιδιαίτερα σ΄ένα νέο άνθρωπο. Για να καταλάβει κανείς θα πρέπει να αφήσει τη φαντασία να γυρίσει πίσω. Να φανταστεί ένα τόπο μικρό, ένα νησί, ένα χωριό ή μιά μικρή πόλη όπου όλα ήταν επιτηρούμενα και περιωρισμένα. Η αγαπημένη γινόταν ένα μοναδικό και άγιο πρόσωπο που κατάκλυζε το νου. Ο έρωτας που συναντάει εμπόδια φλογίζει την καρδιά. Η απόκτησή της, το "ναι" της, γινόταν σκοπός ζωής. Είναι η φύση του ανθρώπου τέτοια. Το απαγορευμένο τον κάνει να αφηνιάζει. Γι αυτό και τέτοια τραγούδια περιέχουν ένα συμπυκνωμένο ερωτισμό που τα κάνει μοναδικά κι ανεπανάληπτα.

Μα, γιατί, δεν υπάρχουν άραγε δυνατοί έρωτες σήμερα; Βέβαια και υπάρχουν. Η ελευθερία όμως και οι πολλές εναλλακτικές λύσεις τους κάνουν πιό χλιαρούς...


Ρίτα Αμπατζή
βιογραφικό

H Ρίτα Αμπατζή (1903-1969) και η Ρόζα Εσκενάζι ήταν οι δυό κορυφαίες φωνές στην Ελλάδα της δεκαετίας του ΄30. Γεννημένη σε προάστειο της Σμύρνης ήρθε στην Ελλάδα, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, με τη μητέρα της, τη θεία της και τη μικρότερη αδελφή της Σοφία, που επίσης έγινε τραγουδίστρια με το όνομα Σοφία Καρύβαλη. Ο πατέρας της κατακρατήθηκε, μαζί με χιλιάδες άλλους, στα Τάγματα Εργασίας που θα επιδιόρθωναν τις ζημιές που προκάλεσε ο ελληνικός στρατός που είχε αναχωρήσει.

Η Ρίτα, χάρη στην υπέροχη φωνή και εξυπνάδα της, μπήκε νωρίς στη δισκογραφία και έβγαζε τον ένα δίσκο μετά τον άλλο, ηχογραφώντας περίπου 400 τραγούδια. Παράλληλα, τραγουδούσε σε πανηγύρια, αποφεύγοντας τα μαγαζιά με τα πάλκα. Είχε μιά φωνή γεμάτη συναίσθημα αλλά την κούραζε και, ίσως, αυτός να ήταν και ένας απ΄τους λόγους που έπαθε καρκίνο του λάρυγγα. Μετά τον πόλεμο ηχογράφησε μερικά μόνο τραγούδια σε δίσκους 45 στροφών τραβήχτηκε στην οικογένειά της και κλείστηκε σ΄ένα κοχύλι σιωπής.

Οι πληροφορίες για τη ζωή της είναι μηδαμινές, ούτε και έδειξε κανείς ενδιαφέρον γι αυτή τη σπουδαία γυναίκα που όργωσε την ύπαιθρο και σταμπάρισε τη δισκογραφία του ΄30.

Όσες/οι ενδιαφέρεστε περισσότερο μπορείτε να μπείτε στο blog